Od wydarzeń z Maple Creek minęły 2 lata. Bohaterka pierwszej części nie ustaje w polowaniu na Kaznodzieję, który był odpowiedzialny za cały tamtejszy cyrk. Tropy prowadzą ją do Ravenwood – parku/muzeum skrywającego więcej, niż historię okolicy.Przyznam się, że przez słabą jedynkę nie spodziewałem się wiele po dwójce. Gdy ją uruchamiałem, chciałem ukończyć ten tytuł pro
forma. No i przeżyłem miłe zaskoczenie. Sztampową fabułę z Maple Creek ubrano w dodatkowe szczegóły, zgrabnie powiązano z większą całością i podano tak, by gracz miał ochotę na więcej. Naturalnie, sama opowieść będzie kojarzyć się z innymi tytułami, ale jeśli jakiś rzucę, nawiązanie automatycznie zespoiluje przynajmniej jeden wątek Mists.Oprawa graficzna uległa znacznej poprawie.
Różnica jest mniej więcej taka sama, jak między pierwszymi, a drugimi Koszmarami z głębin. Niestety, nie uniknięto kilku mankamentów. W sekwencjach hidden object ponownie można trafić na bardzo niefajnie schowane obiekty, czy nieczytelne obszary. Dla mniej cierpliwych przygotowano alternatywę w postaci prostego memory. Łamigłówki już tak nachalnie nie nawiązują do poprzednich gier, ale uczucia deja vu się nie pozbędziecie. Na plus policzę mapę z 
systemem szybkiej podróży, dzięki czemu nie trzeba się przeklikiwać przez wszystkie lokacje (a ganiania trochę jest).O dziwo, aktorsko jest lepiej niż poprzednio, ale muzyka zdaje się na tym cierpieć. Przez pierwszą połowę było dobrze, a potem wręcz zapomniałem, że coś gra w tle. Nie wiem, czy to kwestia powtarzalności utworów, czy coś innego, ale tak bardzo nie zwracałem na nie uwagi, że
pewnym momencie czułem się, jakbym grał w ciszy.Jak już wspominałem, Enigmatis 2 zaskoczył mnie dość pozytywnie. Na tyle, że jestem ciekaw tego, jak potoczy się historia w kolejnej odsłonie. Jeśli przemęczyliście się przez jedynkę, do dwójki zdecydowanie warto zrobić podejście. Uważam, iż zrealizowano ją lepiej pod każdym względem. Moja ocena: 4-.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz