Cult of Chucky

Po ubiegłorocznych maratonach mniej lub bardziej zapomnianych horrorów i slasherów postanowiłem sobie odświeżyć szóstą odsłonę morderczych zapędów Chucky’ego. Pamiętałem, że tytuł zrobił na mnie średnie wrażenie, ale po tylu starych filmach wypadł lepiej. Nie pod względem zawartości, lecz tego, jak go nakręcono. Jest to naprawdę przejrzyste i zawierające dobrze wykadrowane ujęcia widowisko (na co kilka lat temu nie zwróciłem uwagi). Przyznaję, że podbudowało mnie to na tyle, iż z chęcią sięgnąłem po siódmą część: Cult of Chucky.

Historia zaczyna się sceną, która w poprzedniku wydawała się pełnić rolę easter egga dla fanów. Tutaj jest to punkt wyjściowy. Alex Vincent, oryginalny Andy Barclay z części 1-2, po cameo w #6 powraca do swojej roli na pełny etat. Podobnie zresztą Brad Dourif jako Chucky, Fiona Dourif jako Nica (która aktorsko wypada chyba najlepiej). W praktyce wygląda to tak: Andy torturuje Chucky’ego, Chucky poluje na Nicę, Nica siedzi w psychiatryku, w całość zamieszana jest Tiffany, a na koniec dostajemy kolejne cameo dla fanów.

Byłem naprawdę zaskoczony tym, jak dobrze oglądało mi się tę część. Co prawda tytuł zdradza ciut więcej, niż powinien, ale na szczęście dla widza mówi tylko o tym, co ma się wydarzyć, a nie jak. Tym samym zostawia sporo miejsca na niezłe zwroty akcji oraz cliffhanger.

Niestety, drugą stroną medalu jest to, że przy okazji twórcy filmu wprowadzają sporo postaci, mieszają w fabule i zostawiają nas w zawieszeniu. Wyraźnie czuć, iż Cult of Chucky to środkowa część jakiegoś rozdziału w lore serii. Potrafi ona pozbierać do kupy pozostałe sześć filmów (choć nadal brakuje jeszcze kilku detali), bez znajomości których lepiej nie podchodzić (zwłaszcza bez Curse of Chucky), ale nadal nic wskazuje, że jesteśmy bliżej końca.

Na plus policzę ten sam co w Curse, przyjemny w odbiorze sposób kręcenia widowiska oraz przyzwoitą intrygę. Sceny morderstw stoją co najmniej o oczko wyżej od poprzednika, a klimat jest bardziej wyrazisty. Chucky wciąż rzuca głupimi tekstami, ale nie tak słabymi, by odczuwać zażenowanie po wysłuchaniu. Efekty specjalne również uległy poprawie, dzięki czemu lalce bliżej do części sprzed numeru sześć.

Jeżeli macie za sobą poprzednie odsłony, Cult of Chucky jest pozycją obowiązkową. Dobry, współczesny slasher, który zaskoczył mnie wykonaniem i zawartością bardziej, niż się spodziewałem. Moja ocena: 4+.