Młoda dziewczyna, Ruth, chce uciec przed kultem tego, który kroczy między rzędami. Do ucieczki motywuje ją ciąża. Ruth spala całe pole kukurydzy i ucieka, licząc, że zapewni synowi lepszą przyszłość. Mija 10 lat – wraz synem jeździ od miasta do miasta, podejmuje się różnych prac, ale wciąż nie może nigdzie osiąść, bo ma wrażenie, że ktoś ją stale ściga. W podjęciu decyzji oraz interakcjach z ludźmi nie pomagają jej krwawe wizje.
Założenia fabularne nie są najgorsze. Ba, klimat samego zakończenia jest w pokrętny sposób zbliżony do opowiadania lub adaptacji z 2009. Niestety, tylko tyle dobrego da się powiedzieć. Samych dzieci prawie nie ma w filmie, podobnie zresztą jest z polami kukurydzy. Morderstw jest mało, część z nich nie jest pokazana (zamiast tego pojawia się sam efekt końcowy), a pozostałe potrafią straszyć, ale słabą jakością komputerowo dodanej krwi. Przebieg fabuły oraz wydarzenia są przewidywalne do tego stopnia, że ma się wrażenie odhaczania listy obecności, do tego z ekranu wieje nudą.
Nie mam pojęcia, po co ten film powstał. Może to taka sama sytuacja, jak z Hellraiserem (obligatoryjny sequel dla podtrzymania praw do marki). Nieistotne. Istotne jest to, że film nie zasługuje na więcej niż 1+.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz